Μετά τις “προβληματικές χώρες” του νότου, το Stratfor,αρχίζει να αναλύει την κατάσταση που επικρατεί στο…μαγικό κόσμο των χωρών του βορρά που ακόμη αξιολογούνται με τρία Α. Το πρώτο …μυστήριο που προσπαθεί να αναλύσει,είναι γιατί η Γερμανία της Μέρκελ,συμπεριφέρεται περίπου ως βρυκόλακας που ρουφάει το αίμα των “προβληματικών χωρών”,ζητώντας μέτρα κι άλλα μέτρα τα οποία είναι προφανές ότι δεν οδηγούν παρά μόνο στη καταστροφή .
Στην ανάλυσή του το Stratfor συνδέει τον παραλογισμό των Γερμανικών πιέσεων,με την εσωτερική της πολιτική κατάσταση και τις εκλογές που έχει μπροστά της η Άνγκελα Μέρκελ!Με απλά λόγια λέει ότι οι συνεχείς πιέσεις ασκούνται για “εσωτερική πολιτική κατανάλωση”,ώστε οι Γερμανοί ψηφοφόροι να δεχτούν πιο εύκολα και τη βοήθεια προς άλλες χώρες,αλλά και τα μέτρα λιτότητας για τους ίδιους!
Το μοναδικό αισιόδοξο μήνυμα που βγαίνει από την ανάλυση είναι ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές, οι πιέσεις της Μέρκελ για λιτότητα εντός αλλά και εκτός Γερμανίας αναγκαστικά θα εξασθενούν,αφού ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν είναι έτοιμοι για “ακόμη μεγαλύτερες θυσίες”.
Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και η πιο σημαντική για τη σταθερότητα του ευρώ. Η Γερμανία είναι μία από τις τέσσερις
χώρες που αξιολογούνται με ΑΑΑ από τους “οίκους” (οι άλλες είναι η Ολλανδία, η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο) και ο μεγαλύτερος εγγυητής των ευρωπαϊκών κεφαλαίων διάσωσης.
Στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), η Γερμανία εξασφαλίζει σχεδόν το 30% του συνόλου των € 726 δισεκατομμυρίων (957 δισεκατομμυρίων δολαρίων). Το Βερολίνο εγγυάται το 27% του καταβεβλημένου κεφαλαίου (80 δισεκατομμύρια ευρώ) και δίνει εγγυήσεις (620 δισ. ευρώ) στο νέο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Με την εξάπλωση της οικονομικής επιρροής της σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, με την κοινή αγορά και κοινό νόμισμα, η Γερμανία δημιουργεί περισσότερο εγχώριο πλούτο και αποδυναμώνει τον ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών.
Η Γερμανία χρειάζεται την υπόλοιπη Ευρώπη ως αγορά για τις εξαγωγές της βιομηχανίας της. Εξασφάλιση της συνέχειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, και έτσι η Γερμανία πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά την περιφέρεια προκειμένου να μπορούν οι περιφερειακές χώρες να συνεχίσουν την κατανάλωση αγαθών από τη Γερμανία.
Από την έναρξη της Ευρωπαϊκής κρίσης δημόσιου χρέους το 2010, όταν η Ελλάδα έλαβε το πρώτο πακέτο διάσωσης, η Γερμανία πιέζει για περισσότερα μέτρα λιτότητας σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια .
Μέτρα σε επίπεδο ΕΕ και Εσωτερική Πολιτική
Η τριμερής κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία της Γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ θα χρειαστεί τα 2/3 της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να επικυρώσει τη δημοσιονομική πολιτική που οι 25 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέγραψαν στις 2 Μαρτίου.
Η αντιπολίτευση στη Γερμανία δεν θα εκτροχιάσει τη διαδικασία επικύρωσης, αλλά παραμένει ερώτημα κατά πόσο η αντιπολίτευση θα είναι σε θέση να αποδυναμώσει το συνασπισμό της Μέρκελ .
Η Μέρκελ θα πρέπει επίσης να αποφασίσει για το αν EFSF και ESM θα πρέπει να συνδυαστούν. Αυτό θα απαιτούσε επίσης κοινοβουλευτική υποστήριξη. Μέχρι στιγμής,η άποψη της Γερμανίας είναι ότι το νέο προϊόν της ESM, με όγκο χρηματοδότησης 500 δισ. ευρώ, είναι επαρκές. Ωστόσο, η πίεση από τη Γερμανία να συνδυάσει τα δύο ταμεία έχει αυξηθεί. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και χώρες εκτός Ευρώπης έχουν δηλώσει ότι θα είναι πρόθυμες να υποστηρίξουν τους Ευρωπαίους εάν παρουσιάσουν μέτρα μεγαλύτερης οικονομικής δέσμευσης για τον τερματισμό της κρίσης.
Η λιτότητα και οι Περιφερειακές Εκλογές της Γερμανίας
Η τελευταία πρόκληση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μέρκελ αυτό το τρίμηνο θα είναι οι εγχώριες περιφερειακές εκλογές. Μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης μειοψηφίας υπό την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και του Κόμματος των Πρασίνων, το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας - το πολυπληθέστερο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Γερμανίας - υπάρχει ανάγκη για πρόωρες εκλογές. Οι εκλογές πρέπει να διενεργηθούν εντός των επόμενων 60 ημερών. Επιπλέον, ομόσπονδα κρατίδια θα διεξάγουν εκλογές,όπως για παράδειγμα το κρατίδιο του Saarland (25 Μαρτίου) και του Schleswig-Holstein (6 Μαΐου).
Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών δεν θα επηρεάσουν άμεσα τη κυβέρνηση Μέρκελ. Ωστόσο, δεδομένου ότι προετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές στα τέλη του 2013, εξετάζει το πώς θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τα αριστερά ,γιατί είναι αναγαγκαίο να βρει ετέρο για συνεργασία που θα πρέπει να αντικαταστήσει το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο αναμένεται να εξασθενήσει περαιτέρω στις προσεχείς περιφερειακές εκλογές και δεν μπορεί να υπολογίζεται στα περιφερειακά κοινοβούλια, μετά τις ψηφοφορίες. Στη λογική των παραχωρήσεων προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η Μέρκελ θα πρέπει πιθανόν να επαναξιολογήσει τη στάση της υπέρ της λιτότητας, τουλάχιστον στην εγχώρια αγορά.
Οι απαιτήσεις της Γερμανίας για λιτότητα σε χώρες της περιφέρειας χρησιμοποιούνται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση κάνοντας τη βοήθεια από τα γερμανικά ταμεία πιο “εύπεπτη” για τους Γερμανούς ψηφοφόρους. Η στρατηγική έχει λειτουργήσει μέχρι τώρα, όπως δείχνουν τα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας της Μέρκελ . Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Γερμανοί είναι υπέρ της λιτότητας για τους ίδιους. Οι περιφερειακές εκλογές πιθανόν θα δείξουν αυξανόμενη δημοτικότητα των κομμάτων που δεν ευνοούν τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Μέρκελ .
Η απάντηση στην ευρύτερη Ευρώπη
Οι περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες θα μπορέσουν να χαλαρώσουν την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας όσο η κυβέρνηση της Γερμανίας ασχολείται με τα εσωτερικά της θέματα. Επειδή η Γερμανία ξερει ότι πρέπει να αποφευχθεί η κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, η Μέρκελ δεν έχει την πολυτέλεια να αρνηθεί βοήθεια και να αυξήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια διάσωσης που τώρα χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης προς τις προβληματικές χώρες.
Το καλύτερο επιχείρημα της Μέρκελ για τη λιτότητα στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη θα είναι η πίεση “των αγορών”. Η άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων το 2010 και το 2011 ήταν τόσο ακραία που έγινε υπερβολικά δαπανηρό για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να δανειστεί στις διεθνείς αγορές. Αυτές οι χώρες αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και, με αυτόν τον τρόπο, υποχρεώθηκαν να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας που υπαγορεύονται από το εξωτερικό. Ο φόβος του να μείνουν εκτός από τις διεθνείς αγορές οδήγησε τις χώρες σε όλη την Ευρώπη να ανακοινώσουν μέτρα λιτότητας και να εφαρμόσουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις, σε μια προσπάθεια να αναδείξουν την ικανότητά τους να μειώσουν τα ελλείμματά τους και τα επίπεδα χρέους και έτσι να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών.
Ωστόσο, από το Δεκέμβριο του 2011, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δώσει στον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό τομέα, σε δύο “γύρους” ,χρήματα . Οι τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το “φρέσκο” χρήμα για να αγοράσουν ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα, μειώνοντας τις αποδόσεις των ομολόγων. Η τάση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί τους επόμενους μήνες.
Η κυβέρνηση Μέρκελ θα πρέπει να ασχοληθεί με την εσωτερική πολιτική τους επόμενους μήνες. Οι εκλογές θα θέσουν σε αμφισβήτηση τη δημοτικότητα των μέτρων λιτότητας στο εσωτερικό της Γερμανίας και θα μειώσει την πίεση της αγοράς για “επείγουσες οικονομικές μεταρρυθμίσεις” ,στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έτσι και η κυβέρνηση Μέρκελ θα έχει λιγότερη αξιοπιστία στις απαιτήσεις της για “δημοσιονομική ευθύνη” στο εξωτερικό.
Στην ανάλυσή του το Stratfor συνδέει τον παραλογισμό των Γερμανικών πιέσεων,με την εσωτερική της πολιτική κατάσταση και τις εκλογές που έχει μπροστά της η Άνγκελα Μέρκελ!Με απλά λόγια λέει ότι οι συνεχείς πιέσεις ασκούνται για “εσωτερική πολιτική κατανάλωση”,ώστε οι Γερμανοί ψηφοφόροι να δεχτούν πιο εύκολα και τη βοήθεια προς άλλες χώρες,αλλά και τα μέτρα λιτότητας για τους ίδιους!
Το μοναδικό αισιόδοξο μήνυμα που βγαίνει από την ανάλυση είναι ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές, οι πιέσεις της Μέρκελ για λιτότητα εντός αλλά και εκτός Γερμανίας αναγκαστικά θα εξασθενούν,αφού ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν είναι έτοιμοι για “ακόμη μεγαλύτερες θυσίες”.
Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και η πιο σημαντική για τη σταθερότητα του ευρώ. Η Γερμανία είναι μία από τις τέσσερις
χώρες που αξιολογούνται με ΑΑΑ από τους “οίκους” (οι άλλες είναι η Ολλανδία, η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο) και ο μεγαλύτερος εγγυητής των ευρωπαϊκών κεφαλαίων διάσωσης.
Στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), η Γερμανία εξασφαλίζει σχεδόν το 30% του συνόλου των € 726 δισεκατομμυρίων (957 δισεκατομμυρίων δολαρίων). Το Βερολίνο εγγυάται το 27% του καταβεβλημένου κεφαλαίου (80 δισεκατομμύρια ευρώ) και δίνει εγγυήσεις (620 δισ. ευρώ) στο νέο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Με την εξάπλωση της οικονομικής επιρροής της σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, με την κοινή αγορά και κοινό νόμισμα, η Γερμανία δημιουργεί περισσότερο εγχώριο πλούτο και αποδυναμώνει τον ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών.
Η Γερμανία χρειάζεται την υπόλοιπη Ευρώπη ως αγορά για τις εξαγωγές της βιομηχανίας της. Εξασφάλιση της συνέχειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, και έτσι η Γερμανία πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά την περιφέρεια προκειμένου να μπορούν οι περιφερειακές χώρες να συνεχίσουν την κατανάλωση αγαθών από τη Γερμανία.
Από την έναρξη της Ευρωπαϊκής κρίσης δημόσιου χρέους το 2010, όταν η Ελλάδα έλαβε το πρώτο πακέτο διάσωσης, η Γερμανία πιέζει για περισσότερα μέτρα λιτότητας σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια .
Μέτρα σε επίπεδο ΕΕ και Εσωτερική Πολιτική
Η τριμερής κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία της Γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ θα χρειαστεί τα 2/3 της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να επικυρώσει τη δημοσιονομική πολιτική που οι 25 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέγραψαν στις 2 Μαρτίου.
Η αντιπολίτευση στη Γερμανία δεν θα εκτροχιάσει τη διαδικασία επικύρωσης, αλλά παραμένει ερώτημα κατά πόσο η αντιπολίτευση θα είναι σε θέση να αποδυναμώσει το συνασπισμό της Μέρκελ .
Η Μέρκελ θα πρέπει επίσης να αποφασίσει για το αν EFSF και ESM θα πρέπει να συνδυαστούν. Αυτό θα απαιτούσε επίσης κοινοβουλευτική υποστήριξη. Μέχρι στιγμής,η άποψη της Γερμανίας είναι ότι το νέο προϊόν της ESM, με όγκο χρηματοδότησης 500 δισ. ευρώ, είναι επαρκές. Ωστόσο, η πίεση από τη Γερμανία να συνδυάσει τα δύο ταμεία έχει αυξηθεί. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και χώρες εκτός Ευρώπης έχουν δηλώσει ότι θα είναι πρόθυμες να υποστηρίξουν τους Ευρωπαίους εάν παρουσιάσουν μέτρα μεγαλύτερης οικονομικής δέσμευσης για τον τερματισμό της κρίσης.
Η λιτότητα και οι Περιφερειακές Εκλογές της Γερμανίας
Η τελευταία πρόκληση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μέρκελ αυτό το τρίμηνο θα είναι οι εγχώριες περιφερειακές εκλογές. Μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης μειοψηφίας υπό την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και του Κόμματος των Πρασίνων, το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας - το πολυπληθέστερο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Γερμανίας - υπάρχει ανάγκη για πρόωρες εκλογές. Οι εκλογές πρέπει να διενεργηθούν εντός των επόμενων 60 ημερών. Επιπλέον, ομόσπονδα κρατίδια θα διεξάγουν εκλογές,όπως για παράδειγμα το κρατίδιο του Saarland (25 Μαρτίου) και του Schleswig-Holstein (6 Μαΐου).
Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών δεν θα επηρεάσουν άμεσα τη κυβέρνηση Μέρκελ. Ωστόσο, δεδομένου ότι προετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές στα τέλη του 2013, εξετάζει το πώς θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τα αριστερά ,γιατί είναι αναγαγκαίο να βρει ετέρο για συνεργασία που θα πρέπει να αντικαταστήσει το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο αναμένεται να εξασθενήσει περαιτέρω στις προσεχείς περιφερειακές εκλογές και δεν μπορεί να υπολογίζεται στα περιφερειακά κοινοβούλια, μετά τις ψηφοφορίες. Στη λογική των παραχωρήσεων προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η Μέρκελ θα πρέπει πιθανόν να επαναξιολογήσει τη στάση της υπέρ της λιτότητας, τουλάχιστον στην εγχώρια αγορά.
Οι απαιτήσεις της Γερμανίας για λιτότητα σε χώρες της περιφέρειας χρησιμοποιούνται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση κάνοντας τη βοήθεια από τα γερμανικά ταμεία πιο “εύπεπτη” για τους Γερμανούς ψηφοφόρους. Η στρατηγική έχει λειτουργήσει μέχρι τώρα, όπως δείχνουν τα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας της Μέρκελ . Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Γερμανοί είναι υπέρ της λιτότητας για τους ίδιους. Οι περιφερειακές εκλογές πιθανόν θα δείξουν αυξανόμενη δημοτικότητα των κομμάτων που δεν ευνοούν τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Μέρκελ .
Η απάντηση στην ευρύτερη Ευρώπη
Οι περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες θα μπορέσουν να χαλαρώσουν την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας όσο η κυβέρνηση της Γερμανίας ασχολείται με τα εσωτερικά της θέματα. Επειδή η Γερμανία ξερει ότι πρέπει να αποφευχθεί η κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, η Μέρκελ δεν έχει την πολυτέλεια να αρνηθεί βοήθεια και να αυξήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια διάσωσης που τώρα χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης προς τις προβληματικές χώρες.
Το καλύτερο επιχείρημα της Μέρκελ για τη λιτότητα στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη θα είναι η πίεση “των αγορών”. Η άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων το 2010 και το 2011 ήταν τόσο ακραία που έγινε υπερβολικά δαπανηρό για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να δανειστεί στις διεθνείς αγορές. Αυτές οι χώρες αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και, με αυτόν τον τρόπο, υποχρεώθηκαν να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας που υπαγορεύονται από το εξωτερικό. Ο φόβος του να μείνουν εκτός από τις διεθνείς αγορές οδήγησε τις χώρες σε όλη την Ευρώπη να ανακοινώσουν μέτρα λιτότητας και να εφαρμόσουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις, σε μια προσπάθεια να αναδείξουν την ικανότητά τους να μειώσουν τα ελλείμματά τους και τα επίπεδα χρέους και έτσι να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών.
Ωστόσο, από το Δεκέμβριο του 2011, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δώσει στον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό τομέα, σε δύο “γύρους” ,χρήματα . Οι τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το “φρέσκο” χρήμα για να αγοράσουν ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα, μειώνοντας τις αποδόσεις των ομολόγων. Η τάση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί τους επόμενους μήνες.
Η κυβέρνηση Μέρκελ θα πρέπει να ασχοληθεί με την εσωτερική πολιτική τους επόμενους μήνες. Οι εκλογές θα θέσουν σε αμφισβήτηση τη δημοτικότητα των μέτρων λιτότητας στο εσωτερικό της Γερμανίας και θα μειώσει την πίεση της αγοράς για “επείγουσες οικονομικές μεταρρυθμίσεις” ,στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έτσι και η κυβέρνηση Μέρκελ θα έχει λιγότερη αξιοπιστία στις απαιτήσεις της για “δημοσιονομική ευθύνη” στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου