Ιδού πώς θα γίνουμε Βουλγαρία...

Όταν το περίγραμμα της ανάπτυξης το συνθέτουν μόνο 350 εκατ. ευρώ του ΕΣΠΑ μαζί με την βοήθεια των γερμανικών τραπεζών στους μικρομεσαίους. Όταν η αντιμετώπιση της ανεργίας στηρίζεται μόνο σε προγράμματα με μισθούς 420-470 ευρώ. Όταν η οικογενειακή φτώχεια αντιμετωπίζεται με επιδόματα 360 ευρώ. Η απόσταση που μας χωρίζει από την Βουλγαρία είναι 50-100 ευρώ.
Αναγκαία και καλοδεχούμενα τα προγράμματα ενίσχυσης των ανέργων με οποιονδήποτε τρόπο και οποιαδήποτε αμοιβή. Αναγκαία ακόμη και τα προγράμματα επιδοτήσεων των οικογενειών που βρίσκονται στο κατώτατο όριο ανεργίας και φτώχειας.
Ας δούμε όμως τι καλούνται να καλύψουν σύμφωνα με νούμερα και της Τρόικας. Οι άνεργοι στο τέλος του χρόνου θα πλησιάζουν τα 2.000.000 με προοπτική να τα ξεπεράσουν το 2014 που (όπως υπολογίζουν τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια) τα λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα ξεπεράσουν τις 50.000.
Σήμερα όποιος βγαίνει στην ανεργία θα μείνει τουλάχιστον 5 χρόνια άνεργος όπως εκτιμά η ΓΣΕΕ. Φθάνουμε τους 900.000 άνεργους που έχουν χάσει την δουλειά τους πάνω από ένα χρόνο. Οι περισσότεροι για μια τριετία. Πρόκειται για το 15% του εργατικού δυναμικού. Σήμερα 400.000 ελληνικές οικογένειες δεν έχουν κανένα εργαζόμενο και δεν υπάρχει περίπτωση να βρουν δουλειά (πάλι με θεωρητικούς υπολογισμούς) τουλάχιστον μέχρι το 2018.
Τι κάνουμε τώρα για να λύσουμε το εξαιρετικά επικίνδυνο αυτό πρόβλημα και για την κοινωνία μας. Θα δώσουμε 170.000.000 ευρώ, μέχρι το τέλος του χρόνου για να απασχολήσουμε 50.000 ανέργους (που ανήκουν στην κατηγορία που σας περιέγραψα) σε κοινωφελή έργα τα οποία θα προγραμματίσουν και θα πραγματοποιήσουν Δήμοι και η περιφέρεια. Οι μισθοί θα είναι από 420-470 ευρώ ανάλογα με το μέγεθος της εξαθλίωσης του άνεργου ο οποίος θα περάσει από κόσκινο διαφόρων μορφών... για να μπει στην λίστα εργασίας. Εδώ ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε ήδη μπει σε μακρά προεκλογική περίοδο για τους Δημάρχους και τους περιφερειάρχες... Εγώ απλώς το σημειώνω.
Ας πάμε στις 400.000 οικογένειες που είναι άγνωστο που βρίσκουν και ψωμί να φάνε εδώ και 2-3 χρόνια. Η σκέψη που διαμορφώνεται με εισηγήσεις της Τρόικας είναι να γίνουν προγράμματα επιδότησης της συγκεκριμένης φτώχιας με επιδόματα 360 ευρώ για όλη την οικογένεια!!!
Η εισήγηση της Τρόικα μάλιστα είναι το πρόγραμμα να εφαρμοστεί πιλοτικά το 2014 και σε μόνιμη βάση από το 2015 και μετά. Η επιλογή θα γίνει με βάση το ύψος της ανεργίας, αλλά και το μέσο εισόδημα που θα έχουν οι κάτοικοι στις συγκεκριμένες περιφέρειες. Ποιος μπορεί να καταδικάσει προγράμματα επιδοτήσεων ανέργων και συμπολιτών μας σε κατάσταση απόγνωσης όσο και αν οι επιδοτήσεις και η βοήθεια μειώνει ακόμη περισσότερο τα όρια της νεόπτωχης Ελλάδας και των νεόπτωχων Ελλήνων.
Ας δούμε όμως την εικόνα που σχηματίζεται τώρα στην χώρα και τι σημαίνει αυτό για τους πλιατσικολόγους επιχειρηματίες που δεν έλειψαν από την χώρα από τότε που το ελληνικό σοβιέτ και ο τριτοκοσμικός σοσιαλισμός δημιούργησε τα «νέα τζάκια», την κρατικοδίαιτη νοοτροπία και το «επιχειρείν της αρπαχτής». Περισσότεροι από 400.000 άνεργοι θα βολεύονται με 360 ευρώ και με αυτά θα ζουν και όλη την οικογένεια μιας δεν θα πρέπει να δουλεύει κανείς τους.
Άλλοι 50.000 άνεργοι θα βολευτούν με τον «υπέρογκο» μισθό των 420-470 ευρώ για το χρονικό διάστημα που θα ισχύει το πρόγραμμα. Εν τω μεταξύ όμως η «πιάτσα» εργασίας θα έχει οριστικοποιηθεί, κατά μέσο όρο στα 380 ευρώ (που είναι και από σήμερα) γιατί οι «εργοδότες» θα λένε «Πάρε τόσα επειδή εγώ σου δίνω πραγματική δουλειά και όχι επίδομα. Τόσα δίνουν και οι γείτονες οι Βούλγαροι με 10% φορολογικό συντελεστή. Τράβα στην Βουλγαρία αν θέλεις».
Τι θα κάνουν τότε οι άνεργοι και τι μπορούν να ελπίζουν όταν βλέπουν την ανεργία στα 2.000.000; Θα μου πείτε ότι έχουν την εναλλακτική λύση να περιμένουν την ανάπτυξη... Να περιμένουν δηλαδή ότι θα γίνει σκοτωμός... με τα 350 εκατ. του ΕΣΠΑ και των Γερμανών για να γίνουν επενδύσεις από μικρομεσαίους να καλύψουν την απασχόληση.
Άλλη «ανάπτυξη» δεν υπάρχει στον ορίζοντα... Αλλά οι ίδιοι βιοτέχνες και οι βιομήχανοι μιλώντας με νούμερα εκτιμούν ότι εάν τελικά εφαρμοσθούν τα προγράμματα θα απασχολήσουν, σε ιδανική περίπτωση, 3-4.000 άτομα. Μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για προγράμματα ανεργίας αλλά όποιος μιλάει για προσωρινή κατάσταση ενόψει της ανάκαμψης και ιδίως της οικονομικής ανάπτυξης είναι ψεύτης και πατριδοκάπηλος. Γιατί ανάπτυξη στην Ελλάδα σημαίνει κατ΄ αρχάς αλλαγή πολιτικής σκέψης. Άνοιγμα της οικονομίας από τον κρατισμό. Και κυρίως συγκεκριμένο σχέδιο.
Το πρώτο βήμα όμως είναι απαγκίστρωση από τον κρατισμό. Υπάρχει κανείς στο ελληνικό κοινοβούλιο που να το πιστεύει αυτό;
[Του Γιώργου Κράλογλου από capital.gr]
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr