ΧΕΙΡΟΔΙΚΟΥΝ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ

Οι Έλληνες γονείς σε μεγάλα ποσοστά συνεχίζουν να <<σηκώνουν χέρι>> στα παιδιά τους για να συνετιστούν, αλλά λίγοι το ομολογούν, γιατί όλο και περισσότεροι δεν αποδέχονται τη χειροδικία ως μέθοδο διαπαιδαγώγησης και σωφρονισμού. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από την ανάλυση των αποτελεσμάτων έρευνας, που έγινε σε γονείς παιδιών δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων του Βόλου από το Ινστιτούτο Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης (ΙΚΠΑ), που υπάγεται στο Υπουργείο Υγείας. Τα στοιχεία, πάντως, που παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στον Βόλο, αποκαλύπτουν μια τάση περιορισμού της πρακτικής αυτής στην Ελληνική οικογένεια. Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι το 71% των ερωτηθέντων δήλωσε πως δεν αποδέχεται τη σωματική τιμωρία ως μέθοδο διαπαιδαγώγησης και μόλις το 3,5% δήλωσε πως την αποδέχεται, ενώ το 25% συμφωνεί υπό προϋποθέσεις. Ωστόσο, στις διευκρινιστικές ερωτήσεις που ακολουθούν αρχίζουν οι <<εκπτώσεις>> και οι <<αστερίσκοι>>. Όταν ερωτώνται αν αποδέχονται την <<ελαφρός μορφής>> σωματική τιμωρία, δηλαδή αυτήν που δεν προκαλεί μεγάλο πόνο η σημάδια στο σώμα των παιδιών, το ποσοστό αποδοχής (απόλυτης η εν μέρει) φτάνει στο 50,4%. Το 32% συμφωνεί με τη χειροδικία όταν το παιδί είναι <<εκτός ελέγχου>> και το 19% όταν το παιδί είναι μικρό. <<Οι απαντήσεις είναι πολλές φορές αντιφατικές και αυτό δείχνει ότι πολλοί γονείς είτε εκφράζουν λεκτικά κάποιας αντιλήψεις κοινωνικά αποδεκτές, αλλά δεν τις εφαρμόζουν απόλυτα, είτε υποχρεώνονται να προσφύγουν σε χρήση σωματικής τιμωρίας παρότι δεν την αποδέχονται ως μέθοδο σωφρονισμού>>. Αυτό προκύπτει και από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων στα ερωτήματα που αφορούν τους λόγους που υποχρεώνουν τους γονείς να καταφύγουν στη σωματική τιμωρία. Ένας στους δυο συμφωνεί πως ο γονέας που χειροδικεί είναι ήδη εκνευρισμένος από κάτι άλλο και <<ξεσπάει>> στο παιδί του, και 4 στους 10 ότι <<σηκώνει χέρι>> γιατί δεν μπορεί να το συνετίσει με άλλον τρόπο, ενώ μόνο 2 στους 10 θεωρούν πως οι γονείς χτυπούν γιατί πιστεύουν στην παιδαγωγική αξία αυτής της πράξης. Το 40% πιστεύει πως είναι μια μέθοδος ελέγχου συμπεριφοράς που έχει αποτελεσματικότητα προσωρινά, αλλά μόνο το 12,5% ότι φέρνει μακροχρόνια αποτελέσματα, καθώς το 89% εκτιμά πως το παιδί ξανακάνει αυτό για το όποιο τιμωρήθηκε. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (96%) θεωρεί πως η σωματική τιμωρία βλάπτει την ψυχική ισορροπία του παιδιού, το 95% ότι προσβάλλει την προσωπικότητα του και το 83% ότι το εξοικειώνει με τη βία ως μέθοδο επίλυσης διαφόρων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκπαιδευτικής δράσης σε συνεργασία του ΙΚΠΑ με τη μη κυβερνητική οργάνωση Home-Start Ν. Ιωνίας Βόλου. Έγιναν 52 επισκέψεις –συναντήσεις και συμπληρώθηκαν ερωτηματολόγια από 236 άτομα που προέρχονταν από 92 συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Το 87% ήταν γυναίκες, το 51% απόφοιτοι λυκείου και το 38% πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Σημειώνεται πως σε 25 χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, η σωματική τιμωρία απαγορεύεται δια νόμου σε όλες τις μορφές της.