Τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα προαναγγέλλει σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στον Παντελή Καψή, στο "Βήμα της Κυριακής", ο Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Διαβάστε παρακάτω τα βασικά αποσπάσματα της συνέντευξης:
-Εχετε χαρακτηρίσει τα μέτρα εσείς ο ίδιος άδικα. Πώς μπορείτε να ζητάτε από τον ελληνικό λαό να τα αποδεχτεί;
«Πρέπει κανείς να ξεκινήσει από την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα. Το δίλημμα ήταν εξαιρετικά απλό, αλλά και ισχυρό: είτε θα παίρναμε μέτρα επώδυνα, με την έννοια ότι πλήττουν και πολίτες που δεν φταίνε για την κατάσταση, είτε θα πηγαίναμε στον τοίχο. Οταν ζητάς να σου δανείσουν 110 δισ. ευρώ, διαπραγματεύεσαι τους όρους, αλλά τα περιθώρια διαπραγμάτευσης που έχεις είναι περιορισμένα. Προφανώς δεν είναι δίκαιο να πληρώσει την κρίση ο συνταξιούχος του οποίου κόβεται η σύνταξη. Αλλά το βασικό ζητούμενο ήταν να διασφαλίσουμε ότι δεν θα πτωχεύσει η χώρα».
- Ειδικά για τους συνταξιούχους όμως καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για ανατροπές ζωής...
«Απολύτως. Και γι΄ αυτό προσπαθήσαμε τόσο στην περίπτωση των μισθών στον δημόσιο τομέα όσο και στις συντάξεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους. Στη διαπραγμάτευση όμως ζητήθηκαν κατηγορηματικά και με πάρα πολύ σαφή τρόπο η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον δημόσιο τομέα και η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Αυτό το οποίο καταφέραμε τελικά στο τέλος της διαπραγμάτευσης ήταν να περισώσουμε ένα εφάπαξ ποσό που καλύπτει κατά ένα μέρος τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους χαμηλόμισθους. Ηταν το καλύτερο που μπορούσε να γίνει μέσα σε αυτή τη δυσάρεστη συγκυρία».
- Πάντως είπατε ότι στις επιχειρήσεις βάλατε φόρο 1 δισ. ευρώ. Και μόνο από τις συντάξεις θα εξοικονομήσετε 3 δισ. ευρώ μέσα στην τετραετία. Δεν είναι άδικο αυτό;
«Εχουμε ένα συνταξιοδοτικό σύστημα το οποίο χωρίς παρεμβάσεις απλώς χρεοκοπεί. Κλήθηκα ως υπουργός Οικονομικών, τους τελευταίους τρεις μήνες του 2009, να υπογράφω κάθε μήνα 300 εκατ. ευρώ για να μπορέσει το ΙΚΑ να πληρώσει τις συντάξεις. Εχουμε ένα Ταμείο ελευθέρων επαγγελματιών το οποίο στον προϋπολογισμό του 2009 είχε εγγράψει 300 εκατ. ευρώ και ξόδεψε πάνω από 1 δισ. ευρώ. Αυτά προφανώς αντιμετωπίζονται με καλύτερη λειτουργία, με αύξηση των εισφορών, κυνήγι της εισφοροδιαφυγής. Αλλά υπάρχουν και εγγενή προβλήματα ανισορροπιών στο σύστημα».
- Ενα μεγάλο κομμάτι του προγράμματος είναι τα διαρθρωτικά μέτρα. Εκεί πολύ κόσμος φοβάται ότι έρχονται ανατροπές στον τρόπο της ζωής του με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, των απολύσεων ή τις αποζημιώσεις. Τι δεσμεύσεις έχει αναλάβει η κυβέρνηση;
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έρχονται ανατροπές. Και πρέπει να έρθουν ανατροπές. Δεν νομίζω ότι συμφωνεί κανένας μας ότι μπορούμε να συνεχίσουμε όπως πάμε τώρα. Και αυτό έχει να κάνει με τη λειτουργία του κράτους, το φορολογικό σύστημα, όσο όμως και με το πώς λειτουργεί η αγορά εργασίας, οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών ή τα επαγγέλματα και το Συνταξιοδοτικό. Προφανώς θα υπάρξουν ανατροπές παντού».
- Αυτά για τους θιγομένους θεωρούνται κεκτημένα...
«Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Η λέξη κεκτημένο είναι φορτισμένη πολιτικά. Υπάρχουν κεκτημένα που αφορούν δικαιώματα τα οποία καλώς- και ευτυχώς- έχουν κατακτηθεί. Υπάρχουν όμως “κεκτημένα” που αφορούν συντεχνιακές διεκδικήσεις, στις οποίες κάποια στιγμή το κράτος υποχώρησε και τις οποίες πρέπει να τις ξαναδούμε. Εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να θεωρούμε ως κεκτημένο δικαίωμα ένα σταθερό ποσοστό κέρδους σε συγκεκριμένα επαγγέλματα, ούτε ότι πρέπει να υφίστανται οι στρεβλώσεις οι σημερινές στις μεταφορές, οι οποίες μετακυλίουν το κόστος στον καταναλωτή, και μάλιστα σε προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης. Οπως βέβαια θα πρέπει να ξαναδούμε τις ελάχιστες αμοιβές σε μια σειρά κλάδους. Αυτά δεν είναι κεκτημένα με την καλή έννοια».
Θα υπάρξει σίγουρα κάποια συγκράτηση μισθών στον ιδιωτικό τομέα
- Να πάμε λίγο στον ιδιωτικό τομέα. Ζητήσανε τελικά να κοπούν και εκεί τα δώρα; Ο 13ος και ο 14ος μισθός; Γιατί υπάρχει μια σύγχυση.
«Είναι απολύτως σαφές ότι ναι. Και μου κάνει τεράστια εντύπωση που η ΝΔ προσπάθησε να κερδίσει μικροκομματικούς και μικροπολιτικούς πόντους στο θέμα αυτό. Θα σας πω τι συνέβη. Από την πρώτη στιγμή όταν καθήσαμε στο τραπέζι, πέρα από το δημοσιονομικό, τέθηκε από όλους το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας. Για τους συνομιλητές μας η ανταγωνιστικότητα ήταν κυρίως θέμα κόστους εργασίας και άρα μισθών. Στην απάντηση τη δική μας ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ανταπάντηση ήταν: “Γνωρίζουμε όμως ότι μπορείτε διοικητικά να κόψετε τον 13ο και τον 14ο μισθό”. Τους εξηγήσαμε ότι αυτό θα έφερνε πιο βαθιά ύφεση και θα επιβάρυνε τα ασφαλιστικά ταμεία. Ταυτόχρονα είναι κάτι που ούτε καν οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν ζητούσαν. Οταν είδαν τους κοινωνικούς εταίρους, επιβεβαίωσαν ότι όχι απλώς τα συνδικάτα δεν το στήριζαν αλλά ούτε καν και οι εργοδοτικές οργανώσεις. Και επανήλθαν στο τραπέζι με μια “βελτιωμένη” πρόταση, που την έχουμε και γραπτή, για να μετα τραπεί ο 13ος και ο 14ος μισθός σε πριμ παραγωγικότητας. Στην πράξη να καταργηθεί από την πίσω πόρτα. Τελικά δέχτηκαν τα επιχειρήματά μας ότι θα υπάρξει συγκράτηση του κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ως αντανάκλαση τού τι γίνεται στο Δημόσιο αλλά και με τις αλλαγές στο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων. Δέχτηκαν ότι το ελληνικό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας είναι κυρίως θέμα διαρθρωτικό. Και εμείς δεσμευτήκαμε ότι θα γίνει πολύ σοβαρή προσπάθεια με τους κοινωνικούς εταίρους για συγκράτηση και μείωση τιμών, έτσι ώστε να μειωθεί και το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της χώρας αλλά και να αυξηθεί η πραγματική αγοραστική δύναμη των καταναλωτών».
- Μια στιγμή. Από αυτά που λέτε συμπεραίνω ότι τελικά θα μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα μέσω των μηχανισμών της αγοράς.
«Θα υπάρξει σίγουρα κάποια συγκράτηση. Ηδη νομίζω πως όλοι μας ξέρουμε ότι γίνονται επαναδιαπραγματεύσεις και ότι καταβάλλεται προσπάθεια από τις επιχειρήσεις να συγκρατήσουν μισθούς όπου μπορούν. Γιατί όταν έχουν την επιλογή ανάμεσα στο να κάνουν απολύσεις ή να υπάρξει κάποια μισθολογική συγκράτηση, πολλές επιχειρήσεις προτιμούν τη συγκράτηση των μισθών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου