Ποια είναι η πιο παλιά σου μουσική ανάμνηση; Ακόμη κι όταν γεννιόμαστε, η πρώτη κραυγή μας είναι τραγούδι κι αυτό. Δεν θυμάμαι ακριβώς την πρώτη στιγμή, αλλά μεγάλωσα τραγουδώντας. Ίσως να είναι μια μικρή παράσταση που έδωσα στο νηπιαγωγείο.
Στο σπίτι υπήρχε πάντα μουσική; Η γιαγιά μου ήταν μαία και τραγουδούσε σε γάμους. Αυτή μου μετέφερε την αγάπη για τη μουσική και κάθε ευκαιρία ήταν καλή για να ξεκινήσει ένα τραγούδι.
Ποια ήταν τα ακούσματά σου στο Παρίσι μεγαλώνοντας; Οι μελωδίες του κόσμου. Αγαπώ τόσο πολύ τις μελωδίες αυτές που ήθελα να τις ενώσω σε μια μουσική.
Εξού και ο τίτλος του άλμπουμ (Mini World); Ακριβώς.
Περίμενες τα εκατομμύρια views στο You Tube και ποια είναι η ιστορία του «Dernière Danse», όταν ήταν ακόμη στο μηδέν views; Θέλω να σας εκμυστηρευτώ κάτι. Στην αρχή της μουσικής μου πορείας είχα κάνει πάρα πολλά ντουέτα, περίπου δέκα, κι όταν έβλεπα τα εκατομμύρια views στα κομμάτια αυτά έλεγα δεν είναι για μένα, αλλά για τον άλλο τραγουδιστή ή ράπερ. Όταν έβγαλα το «Derniere Dance» έλεγα μέσα μου «ωχ, κανείς δεν θα το δει».
Τρεις λέξεις με τις οποίες σε χαρακτηρίζουν οι φίλοι σου; Ήρεμη, ευαίσθητη και γκαφατζού.
Ποιοι είναι οι φίλοι σου σήμερα; Είναι οι ίδιοι; Aπό πάντα λέω ότι μετράει η ποιότητα και όχι η ποσότητα. Έχω φίλους που μετριούνται στην παλάμη ενός χεριού. Αυτό που μετράει είναι η σταθερότητα με αξίες που έχω διαλέξει η ίδια. Και είναι όλοι από παλιά.
Σου αρέσει να αναζητάς το νέο; Είμαι πολύ νοσταλγική, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ζούμε τώρα και πρέπει να βρούμε τη σταθερότητα.
Το Παρίσι πώς σου φαίνεται σήμερα; Πώς το αισθάνεσαι σε σχέση με τα παιδικά σου χρόνια; Είναι σίγουρα πιο μοντέρνο. Όμως πάντα έχω τις ίδιες αναμνήσεις, συνδεδεμένες με την οικογένειά μου. όταν κάνω τις αγαπημένες μου βόλτες.
Τι σχέση έχεις με την οικογένεια σου; Πάρα πολύ στενή. Είμαι πιο κοντά από όσο θα έπρεπε. Η ζωή μου είναι η οικογένειά μου. Όταν περιοδεύω στον κόσμο, ανυπομονώ να γυρίσω πίσω στην οικογένειά μου. Πάντα.
Πώς είναι η υποδοχή σε διάφορες πόλεις του κόσμου; H διαφορά είναι στον τρόπο που αγαπιέται το τραγούδι από κάθε κοινό. Η ευαισθησία είναι κοινή παντού.
Εντυπώσεις από την Αθήνα; Πρώτη μου φορά, αλλά η ιστορία αγάπης με το ελληνικό κοινό ξεκίνησε από τη στιγμή που έμαθα για την επιτυχία του «Dance» στην Ελλάδα. O κόσμος που συνάντησα εδώ μου έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι όλοι 100% δοσμένοι σε αυτό που κάνουν. Νομίζω ότι εδώ το κοινό όταν αγαπά κάτι το αγαπά πραγματικά
Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον παραγωγό του άλμπουμ; Eίναι ένας πολύτιμος συνεργάτης ο Σκαλποβίτς (Skalp). Συνθέτης με πολύ ευρεία γκάμα, αγαπάμε εξίσου τη μουσική χωρίς σύνορα. Έχουμε την ίδια άποψη για τη μουσική, δεν μας αρέσει να έχουμε ένα συγκεκριμένο στιλ. Είναι αυτός που μου έμαθε από την αρχή να δουλεύω με πολύ επαγγελματικό τρόπο και ο ίδιος προσέχει κάθε λεπτομέρεια.
Πώς δουλεύετε μαζί; Εξαρτάται. Άλλες φορές σκέφτομαι και γράφω τη μουσική πρώτα και άλλοτε βγαίνει από την καρδιά μου, γράφω τα λόγια και ο Skalp το κάνει ολοκληρωμένο τραγούδι. Αυτό που έχω πάντα στο μυαλό μου όταν τραγουδάω είναι το κοινό που ακούει να σκέφτεται πάντα τους ανθρώπους που αγαπά.
Η αγάπη πάνω από όλα; Δυστυχώς, ναι (γέλια). Mέσα από τον έρωτα μαθαίνουμε πώς να ζούμε. Για το τέλος θα έλεγα πως θέλω να σπάσω αυτόν τον πόνο που προκαλεί η αγάπη και να ελευθερωθούμε.
www.athensvoice.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου