Της ΔΩΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Και γιατί να θέλουν να πάνε στα σύνορα; Συνοριοφύλακες είναι;».
Αυτή ήταν η αυθόρμητη, χιουμοριστική αντίδραση συναδέλφου όταν άκουσε ότι οι συνοριοφύλακες αντιδρούν στην απόφαση να μετακινηθούν από διάφορες υπηρεσίες της χώρας, 1.881 εξ αυτών στη συνοριογραμμή του Εβρου για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
Η ιστορία της σύστασης Σώματος Συνοριοφυλάκων είναι ένας συνδυασμός απάντησης σε υπαρκτή ανάγκη και εξυπηρέτησης της πελατειακής λογικής του πολιτικού συστήματος.
Η ανάγκη ήταν η διόγκωση της παράνομης μετανάστευσης, με την οποία ήρθε αντιμέτωπη η χώρα τη δεκαετία του 1990 και τα κύματα λαθρομεταναστών που περνούσαν τα βόρεια σύνορα.
Εξ ου και τα πρώτα Σώματα Συνοριοφυλάκων συγκροτήθηκαν σε συνοριακούς νομούς σε Ηπειρο και Μακεδονία. Περίπου την ίδια εποχή, όμως, οι προσλήψεις αστυνομικών πέρασαν στη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων και το πολιτικό σύστημα έχασε τη δυνατότητα ψηφοθηρικής αξιοποίησής τους.
Οι προσλήψεις συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών ήρθαν να «απαντήσουν» στο κενό που δημιουργήθηκε.
Στην έκπληξη που προκάλεσε η πρώτη εξαγγελία για προσλήψεις συνοριοφυλάκων στην Αττική, η απάντηση ήταν ότι, καθώς στο Λεκανοπέδιο συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος όγκος παράνομων μεταναστών και, καθώς έργο των συνοριοφυλάκων είναι η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, είναι όχι απλά δικαιολογημένη, αλλά αναγκαία η παρουσία τους στην Αττική. Βεβαίως, ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που πλέον ζουν στην Αττική καταδεικνύει ότι ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης στα αστικά κέντρα μάλλον δεν λειτούργησε ούτε καν αποτρεπτικά.
Αλλωστε, οι εντυπωσιακές επικοινωνιακά επιχειρήσεις-σκούπα που γίνονταν όταν ο κύριος όγκος των παράνομων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας προερχόταν από την Αλβανία, δεν έχουν κανένα νόημα. Οι παράνομοι Αλβανοί μετανάστες στοιβάζονταν σε κλούβες και στέλνονταν στην πατρίδα τους άμεσα. Η ανθρωπογεωγραφία του υπάρχοντος παράνομου μεταναστευτικού πληθυσμού στην Αθήνα δεν δίνει αυτή τη δυνατότητα. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, δε, μεγάλος αριθμός συνοριοφυλάκων αξιοποιήθηκε για την κάλυψη άλλων αναγκών αστυνόμευσης.
Αυτό επικαλούνται τώρα ως ένα βασικό επιχείρημα των αντιδράσεών τους. Οτι δεν είναι σωστό να σταλούν στα σύνορα, διότι θα απογυμνωθούν οι υπηρεσίες που τώρα στελεχώνουν. Ωστόσο, δεν παύουν να είναι συνοριοφύλακες. Μπορεί ούτε η θωράκιση της συνοριογραμμής στον Εβρο να λειτουργήσει.
Ωστόσο, καθώς εκεί εντοπίζεται η κύρια πύλη παράνομων μεταναστών στη χώρα, θα πρέπει να δοκιμαστεί. Και τη δουλειά θα πρέπει να κάνουν εκείνοι που αρχικά προσελήφθησαν γι’ αυτόν τον σκοπό.
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Παρασκευή, Αύγουστος 03, 2012
«Και γιατί να θέλουν να πάνε στα σύνορα; Συνοριοφύλακες είναι;».
Αυτή ήταν η αυθόρμητη, χιουμοριστική αντίδραση συναδέλφου όταν άκουσε ότι οι συνοριοφύλακες αντιδρούν στην απόφαση να μετακινηθούν από διάφορες υπηρεσίες της χώρας, 1.881 εξ αυτών στη συνοριογραμμή του Εβρου για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
Η ιστορία της σύστασης Σώματος Συνοριοφυλάκων είναι ένας συνδυασμός απάντησης σε υπαρκτή ανάγκη και εξυπηρέτησης της πελατειακής λογικής του πολιτικού συστήματος.
Η ανάγκη ήταν η διόγκωση της παράνομης μετανάστευσης, με την οποία ήρθε αντιμέτωπη η χώρα τη δεκαετία του 1990 και τα κύματα λαθρομεταναστών που περνούσαν τα βόρεια σύνορα.
Εξ ου και τα πρώτα Σώματα Συνοριοφυλάκων συγκροτήθηκαν σε συνοριακούς νομούς σε Ηπειρο και Μακεδονία. Περίπου την ίδια εποχή, όμως, οι προσλήψεις αστυνομικών πέρασαν στη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων και το πολιτικό σύστημα έχασε τη δυνατότητα ψηφοθηρικής αξιοποίησής τους.
Οι προσλήψεις συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών ήρθαν να «απαντήσουν» στο κενό που δημιουργήθηκε.
Στην έκπληξη που προκάλεσε η πρώτη εξαγγελία για προσλήψεις συνοριοφυλάκων στην Αττική, η απάντηση ήταν ότι, καθώς στο Λεκανοπέδιο συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος όγκος παράνομων μεταναστών και, καθώς έργο των συνοριοφυλάκων είναι η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, είναι όχι απλά δικαιολογημένη, αλλά αναγκαία η παρουσία τους στην Αττική. Βεβαίως, ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που πλέον ζουν στην Αττική καταδεικνύει ότι ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης στα αστικά κέντρα μάλλον δεν λειτούργησε ούτε καν αποτρεπτικά.
Αλλωστε, οι εντυπωσιακές επικοινωνιακά επιχειρήσεις-σκούπα που γίνονταν όταν ο κύριος όγκος των παράνομων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας προερχόταν από την Αλβανία, δεν έχουν κανένα νόημα. Οι παράνομοι Αλβανοί μετανάστες στοιβάζονταν σε κλούβες και στέλνονταν στην πατρίδα τους άμεσα. Η ανθρωπογεωγραφία του υπάρχοντος παράνομου μεταναστευτικού πληθυσμού στην Αθήνα δεν δίνει αυτή τη δυνατότητα. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, δε, μεγάλος αριθμός συνοριοφυλάκων αξιοποιήθηκε για την κάλυψη άλλων αναγκών αστυνόμευσης.
Αυτό επικαλούνται τώρα ως ένα βασικό επιχείρημα των αντιδράσεών τους. Οτι δεν είναι σωστό να σταλούν στα σύνορα, διότι θα απογυμνωθούν οι υπηρεσίες που τώρα στελεχώνουν. Ωστόσο, δεν παύουν να είναι συνοριοφύλακες. Μπορεί ούτε η θωράκιση της συνοριογραμμής στον Εβρο να λειτουργήσει.
Ωστόσο, καθώς εκεί εντοπίζεται η κύρια πύλη παράνομων μεταναστών στη χώρα, θα πρέπει να δοκιμαστεί. Και τη δουλειά θα πρέπει να κάνουν εκείνοι που αρχικά προσελήφθησαν γι’ αυτόν τον σκοπό.
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Παρασκευή, Αύγουστος 03, 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου