Ενδιαφέρουσα «λεπτομέρεια» είναι ότι η έκταση αυτή ανήκει στη μητέρα του πρώην ανακριτή της Siemens Ν. Ζαγοριανού, Αγλαΐα Παππά-Ζαγοριανού και σε άλλο στενό συγγενικό τους πρόσωπο, ενώ η απόφαση ελήφθη τον Απρίλιο του 2006 σε χρόνο ρεκόρ μετά τη σχετική απόφαση και της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων.
Ο κ. Μανιάτης ήταν στενός συνεργάτης και άνθρωπος της πρώην υπουργού, Ντόρας Μπακογιάννη, ενώ η συγκεκριμένη απόφαση δείχνει ότι οι σχέσεις του ανακριτή με την εξουσία της Ν.Δ. ήταν...
μοιραίες ακόμα και αρκετούς μήνες πριν εκείνος αναλάβει την ανάκριση, τον Ιούλιο του 2008!
Και όμως, ο δασάρχης Πόρου το 2000 είχε χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη έκταση (914 τ.μ.) ως δάσος «χαλεπίου πεύκης». Ας τα πάρουμε πάντως τα πράγματα από την αρχή:
Το 2005 η μητέρα του πρώην ανακριτή ως ιδιοκτήτρια της έκτασης προσέφυγε στην Πρωτοβάθμια Επιτροπή εναντίον της πράξης του δασάρχη (2001/25-9-2000), προκειμένου να αποχαρακτηρισθεί η συγκεκριμένη έκταση από δάσος. Η εισηγήτρια της Τριμελούς Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων, Ε. Ράπτη (δασολόγος), που μειοψήφισε και στην απόφαση στη συνέχεια εισηγήθηκε να απορριφθεί η αίτηση με το επιχείρημα ότι η έκταση «ήταν δάσος, που σταδιακά άλλαξε μορφή, το δε επίδικο (παρά το γεγονός ότι φέρει επ' αυτού δύο παλαιά κτίσματα) περιλαμβάνεται σε ευρύτερη έκταση η οποία έχει σήμερα τη μορφή πυκνού δάσους πεύκης και θα πρέπει για τούτο να προστατευθεί από ενδεχόμενες περαιτέρω επεμβάσεις και αλλοιώσεις.
Η Επιτροπή, όμως, της οποίας προήδρευε η πρόεδρος Πρωτοδικών, Μερόπη Πουλάκη-Κυριακίδου, με άλλο μέλος και τη γεωπόνο Σταματία Ράφτη αποφάσισε με ψήφους 2-1 να γίνει δεκτή η αίτηση Ζαγοριανού, ότι δηλαδή η έκταση είναι μη δασική διότι «πρόκειται περί εδαφικής έκτασης ανασπόσπαστα συνεδεδεμένης με τα κτίσματα» (για τα οποία έχε επέλθει νόμιμη αλλαγή χρήσης) και τη λειτουργία αυτών... Η απόφαση εκδόθηκε το 2006. Εναντίον της εγείρονται πάλι αντιρρήσεις στην Δευτεροβάθμια Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Και εδώ ανακύπτουν πολλά ερωτήματα:
Στο έγγραφο της απόφασης, που δημοσιεύεται στις 26 Απριλίου 2006, ο Χ. Μανιάτης, περιφερειάρχης, μεταβάλλει τελείως την απόφαση της Επιτροπής με χειρόγραφη σημείωση πάνω στο κείμενο. Ενα «δεν» εγείρουμε αντιρρήσεις κατά της απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής και το σβήσιμο στη συνέχεια τριών γραμμών αλλάζουν τελείως το περιεχόμενο και ανοίγουν οριστικά τον δρόμο στην οικογένεια Ζαγοριανού να αποχαρακτηρίσει τη δασική αυτή έκταση, εναντίον και της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ορίζει «άπαξ δάσος, πάντα δάσος...». Η απόφαση αυτή μπορεί τώρα να προσβληθεί μόνο αν η έκταση κηρυχθεί αναδασωτέα.
Ο Ν. Ζαγοριανός λίγους μήνες μετά την απόφαση του Χ. Μανιάτη ανέλαβε την υπόθεση της Siemens, όπου συνάντησε στα δικόγραφα που παρέλαβε τα ονόματα της οικογένειας Μητσοτάκη ως αποδέκτες «δώρων» από τη Siemens, που εκείνοι πάντως αρνούνται ότι δεν τα πλήρωσαν.
Την Πέμπτη με έγγραφο του υπουργού Δικαιοσύνης ο Ν. Ζαγοριανός παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προκειμένου να κρίνει αν τεθεί προσωρινά σε αργία. Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει να μην τεθεί σε αργία με ψήφους 9-2. Εναντίον αυτής της απόφασης προσέφυγε ο υπουργός Χ. Καστανίδης.
Εναντίον του Ν. Ζαγοριανού εκκρεμούν κακουργηματικές διώξεις για τον τρόπο που χειρίσθηκε την ανάκριση του σκανδάλου της Siemens. Κατηγορείται ότι ωφέλησε τον Μιχ. Χριστοφοράκο, αφού στο ευρωπαϊκό ένταλμα, που έστειλε στη Γερμανία, όπου έφυγε ο κατηγορούμενος άλλοτε ισχυρός άνδρας της γερμανικής εταιρείας, δεν συμπεριέλαβε το κατηγορητήσριο για το C4Ι, το οποίο αφορούσε την περίοδο διακυβέρνησης από τη Ν.Δ.
Της ΓΙΑΝΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΟΥ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου