Στην Ελλάδα του 2010
Ζώντας στην Ελλάδα του 2010 δεν μπορούμε να φανταστούμε την Ελλάδα του 2020.
Ίσως γιατί τα συναισθήματα που μας διακατέχουν είναι ποικίλα και ανομοιόμορφα.
Γιατί πλέον οι συνειρμοί της σκέψης και της κάρδια μας δεν συμβαδίζουν.
Κάπου έχουν απροσανατόλιστεί . Αλλά ζητά η σκέψη μας και αλλά η κάρδια μας.
Η σκέψη μας φαντάζει πανικοβλημένη στα σημερινά τετριμμένα της χώρας μας.
Δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε το μυαλό μας για ένα καλύτερο και ευοίωνο μέλλον, διότι μέσα από την «Δημοκρατία» των τελευταίων δεκαετιών της χώρας μας καταφέραμε και το στριμώξαμε μέσα σε έναν απίστευτο και ασύδοτο υπερκαταναλωτισμό και υλισμό .Που είχε ως αποτέλεσμα το άλλοτε ανοικτό μυαλό μας και σημερινά πιεσμένο να μην μπορεί να λειτούργει χωρίς παρωπίδες και δεισιδαιμονίες .
Ασπαζόμενοι λοιπόν, το ρητό κάποιου ότι το μυαλό και το αλεξίπτωτο λειτουργούν καλυτέρα όταν είναι ανοικτά , από τις πρώτες κινήσεις ανασυγκρότησης της λογικής μας θα πρέπει να είναι η ανοικτή σκέψη και βούληση αποφεύγοντας πολιτικές παρωπίδες και προπαγανδίστηκες έμμονες.
Όσον αφορά την κάρδια μας τώρα;
Η κάρδια μας ήταν, είναι και θα είναι δοσμένη ολοκληρωτικά σε αυτή την πολύπαθη χωρά την ΕΛΛΑΔΑ μας και το μόνο που της απομένει να κάνει είναι να προσμένει με αγωνιά να ξανά βγει στην επιφάνεια η απλή και καθαρή λογική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου