Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, στους δρόμους δεν κυκλοφορούσαν λεωφορεία. Λόγω της απεργίας. Καθώς χαιρετούσε τους συναδέλφους της στο υποκατάστημα της Μarfin ένιωσε πως στα 32 της ήταν περιορισμένες οι επιλογές της. Πλησίαζε μεσημέρι όταν στο νεοκλασικό της οδού Σταδίου έφτασε η βουή του πλήθους. Εκεί, στη ρωγμή του χρόνου, η Αγγελική άκουσε τα τζάμια στο ισόγειο να θρυμματίζονται. Καπνοί και φλόγες, μαζί με ουρλιαχτά τρόμου... «Ολοι έξω...». Εξω, πού; Ετρεξε προς το πλησιέστερο παράθυρο. Υπήρχε ένα μικρό μπαλκόνι. Αν έφτανε... Δεν έφτασε ποτέ. Τα πνευμόνια της γέμισαν καπνό κι έπεσε προς τα μέσα. Κανείς δεν θα μάθει αν πρόλαβε να συνειδητοποιήσει πόσο άδικα στέρησαν τη δική της τη ζωή και του παιδιού που περίμενε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου