Ψυχροί και ατιμώρητοι οι δολοφόνοι του αγέννητου παιδιού της Χαράς Νικοπούλου, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να τρομοκρατούν και να υπηρετούν τον εκτουρκισμό της Ελληνικής Θράκης. Οι πρακτορίσκοι της Άγκυρας, ξέσπασαν το μένος τους, ελέω της πλήρους ανυπαρξίας του ελληνικού κράτους, στην δασκάλα του Μεγάλου Δερείου Έβρου. Ο λόγος της οργής των πληρωμένων τουρκοφρόνων ήταν η δράση της ελληνίδας δασκάλας, η οποία τιμώντας τον διδασκαλικό ρόλο που της ανέθεσε η πολιτεία, μάθαινε στους μικρούς μαθητές και τις μαθήτριές της, στα πομακόπουλα της περιοχής, τον ελληνισμό...
Έπεσαν επάνω της τα κοράκια και οι μπράβοι, οι τρομοκράτες των πομάκων της περιοχής του Μεγάλου Δερείου και αφού την απείλησαν πολλές φορές, αφού προσπάθησαν να την διώξουν από το σχολείο που δίδασκε, αφού την συκοφάντησαν αλλά και αφού προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους γονείς των πομακόπουλων μαθητών με κάθε τρόπο (ακόμη και με άρνηση ταφής!!!), κατάλαβαν πως η μικρόσωμη αλλά με γενναιότητα χιλίων ανδρών δασκάλα, Χαρά Νικοπούλου, έπρεπε να αντιμετωπισθεί με διαφορετικό τρόπο. Όρμησαν και βιαιοπράγησαν εναντίον της και κατάφεραν να της σπάσουν το χέρι. Οι "άντρες" τουρκολάγνοι, έδειξαν την πυγμή τους σε μία γυναίκα, μία ελληνίδα που τιμούσε στην άκρη της Ελλάδας το λειτούργημά της αλλά και την ίδια την Ελλάδα. Όμως, οι καλοπληρωμένοι μπράβοι της Άγκυρας, δεν έσπασαν μόνο το χέρι της... Οι τουρκολάγνοι - τουρκόφρονες υπηρέτες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, εκείνη την ημέρα κατόρθωσαν κάτι χειρότερο. Δολοφόνησαν το αγέννητο παιδί της Χαράς Νικοπούλου!!!
Και συνεχίζουν -μέχρι και σήμερα- να παραμένουν ατιμώρητοι...!!!
Μα, ακόμη και τότε, αν και λύγισε, έμεινε όρθια και συνέχιζε να τους κοιτάζει στα μάτια, να αντιμετωπίζει τον μισανθρωπισμό και τον ανθελληνισμό τους. Η Χαρά Νικοπούλου στάθηκε όρθια επειδή έτσι έμαθε, επειδή έτσι πίστευε, επειδή έτσι έπρεπε...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, τουρκοτσολιάδες, που τρέχουν να εξασφαλίσουν ψήφους εκλογής τους σε αξιώματα...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που υπηρετώντας την Παιδεία, σκοτώνουν τον ελληνισμό...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που κάνουν "τεμενάδες" στον κάθε Ερντογάν και στον κάθε ψευτομουφτή ή τούρκο πρόξενο της Άγκυρας...
Η Χαρά Νικοπούλου έχασε το σπλάχνο της μέσα από τα σπλάχνα της, αλλά στάθηκε εκεί που ελάχιστοι από εμάς θα είχαν την δύναμη να σταθούν...
Σε αυτή τη γυναίκα υποκλινόμαστε, επειδή γίνεται δασκάλα και για όλους εμάς, δείχνοντάς μας πως οφείλουμε να στεκόμαστε όρθιοι απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν την γη μας, την πατρίδα μας.
Η Χαρά, έχασε το αγέννητο παιδί της, αλλά κέρδισε τις καρδιές όλων μας, ενώ το πείσμα της και η εμμονή της στα ιδανικά της, στάθηκαν αιτία να την μισήσουν οι κρατούντες, οι κυβερνώντες αυτής της χώρας... και ιδιαίτερα οι πρόσφατοι πολιτικοί της προϊστάμενοι...
Η Χαρά αρνήθηκε στους πράκτορες της Τουρκίας την συνέχιση του έργου τους. Τους αρνήθηκε να κατέχουν Ελληνική γη ως τουρκική. Και για αυτή την άρνησή της πολεμήθηκε και το πλήρωσε με το πιό ακριβό τίμημα... αλλά δεν τους έκανε τη χάρη και συνέχισε να στέκεται απέναντί τους και να τους θυμίζει πως το χώμα που πατάει η ίδια, το Μεγάλο Δέρειο, τα χωριά της περιοχής και ολόκληρη η Θράκη είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της Ελλάδας...
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν τιμάει τα παιδιά της... Ευτυχώς, όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν Έλληνες και Ελληνίδες που τιμούν την Ελλάδα... Σε ευχαριστούμε Χαρά για το σκληρό -για εσένα- μάθημα που μας δίνεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου