Μαζικές αποσύρσεις μαχητικών αεροσκαφών αλλά και αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού προγραμματίζει η αμερικανική Αεροπορία οι οποίες αποσύρσεις παρουσιάζουν έντονο ελληνικό ενδιαφέρον.
Η ΠΑ χρειάζεται μέχρι το 2020 τουλάχιστον 100 νέα μαχητικά για να κλείσει την "μαύρη τρύπα" των A-7E, F-4E Peace Icarus και Μirage 2000EGM/BGM που δεν θα εκσυγχρονιστούν, όπως επίσης και των εναπομείναντων F-16 της πρώτης παραγγελίας του Block 30 που επίσης δεν θα εκσυγχρονιστεί.
Και ο αριθμός των 100 αεροσκαφών δεν αφορά οροφή 300 μαχητικών που υφίσταται - εντελώς θεωρητικά - στην Δομή Δυνάμεων, αλλά μόλις 250 μαχητικά στα οποία αθόρυβα, αλλά de facto έχει προχωρήσει η ΠΑ.
Να υπάρξει μαζική αγορά 100 νέων μαχητικών αεροσκαφών αποκλείεται. Ευχής έργο είναι να αγοραστούν δύο Μοίρες (40) με νέα μαχητικά τα οποία και πάλι βάσει των σημερινών τιμών δεν πρόκειται να κοστίσουν λιγότερο από 4 δισ. ευρώ, ακόμα και "χαμηλού" κόστους μαχητικά να προμηθετούμε όπως π.χ. το Gripen NG. Όχι ότι υπάρχει περίπτωση να υπάρξει προμήθεια του σουηδικού μαχητικού, αλλά απλώς για να καταδειχθεί η το υψηλό κόστος.
Μόνο τα ρωσικά μαχητικά 4++ γενιάς όπως το Su-35 (σχετικό άρθρο στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί) θα μπορούσε να συμπιέσει το κόστος στο 1,5 δισ ευρώ αλλά και πάλι θα χρειαζόντουσαν επιπλέον κονδύλια για όπλα και υποστήριξη κλπ.
Εν πάση περιπτώσει ο δρόμος των μεταχειρισμένων αεροσκαφών για την ΠΑ είναι ... μονόδρομος για έναν αριθμό από 40-60 μαχητικά.
Δεδομένης της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ η αμερικανική Αεροπορία θα προχωρήσει αυτή τη φορά σε μαζική απόσυρση του συνόλου των επιθετικών αεροσκαφών A-10C Thunderbolt II, του συνόλου των αεροσκαφών KC-135 και μεγάλου αριθμού (48-100 μονάδων) F-15C.
Πιο συγκεκριμένα οι περικοπές αφορούν στην απόσυρση των 343 A-10C, 417 KC-135 Stratotanker και σημαντικού αριθμού –ο οποίος δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη- από τα 254 F-15C/D (222 “-C”/32 “-D”) που διαθέτει η Αεροπορία των ΗΠΑ.
Αυτό γιατί οι υπολογιζόμενες περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ στο πλαίσιο των προσπαθειών του Λευκού Οίκου να περιορίσει το τεράστιο έλλειμμα των 900 δισ.$ το 2013 (1,3 τρισ. Το 2012) είναι μεγάλες –στην συνεισφορά τους για τον περιορισμό του ελλείμματος- και χωρίς την περικοπή προγραμμάτων και απόσυρση συστημάτων αυτές δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Όπως είχε δηλώσει ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας τον Αύγουστο το υπουργείο Άμυνας της χώρας του θα προχωρήσει σε περικοπές στα επόμενα 10 χρόνια στον προϋπολογισμό του ύψους 1 τρισ. $ σημαντικά αυξημένες από τα 487 δισ. $ για τα επόμενα 10 έτη που υπολογιζόταν το 2012.
Μάλιστα ο βοηθός υφυπουργού Αμύνης των ΗΠΑ Ashton Carter έδωσε εντολή στο Πεντάγωνο για την σύνταξη μελέτης στην οποία θα γίνεται οριζόντια περικοπή κατά 10% στον αμυντικό προϋπολογισμό για το 2014.
Ο Έλληνας υπουργός Εθνικής; Αμύνης Δημήτρης Αβραμόπουλος από την συνάντησή που είχε στις 30 Ιουλίου στην Ουάσινγκτον με τον Αμερικανό ομόλογό του Chuck Hagel ενημερώθηκε για τις διαθεσιμότητες μεταχειρισμένων F-15, αλλά και άλλων τύπων μαχητικών.
Όλες οι εκτιμήσεις – και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές- συγκλίνουν ότι σε περίπτωση ελληνικού αιτήματος –αν και το θέμα έχει ήδη συζητηθεί ανεπίσημα- το αμερικανικό Πεντάγωνο πρόκειται να δώσει τη συγκατάθεσή του για την παραχώρηση αριθμού F-15C/D τα οποία η ΠΑ και ελλείψη άλλης προμήθειας θέλει ως προσωρινή τουλάχιστον λύση προκειμένου να μην βρεθεί σε πλήρη αδυναμία εμπρός σε μια συνεχώς εξοπλιζόμενη τουρκική Αεροπορία.
Οι λόγοι που ειδικά οι επιτελείς της ΠΑ επιθυμούν το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι λίγο έως πολύ γνωστοί: Η μεγάλη του εμβέλεια, το εξίσου μεγάλο οπλικό φορτίο, η ικανότητά του να παραμένει σε περιπολία μάχης (CAP) για πολύ ώρα, το πολύ καλό ραντάρ αλλά και η δυνατότητα άμεσης αναβάθμισής του με ραντάρ AESA.
Παράλληλα πολλοί είναι που βλέπουν με καλό μάτι και το παράθυρο ευκαιρίας των A-10C ως αντικαταστάτη των A-7E/TA-7C στο ρόλο της εγγύς υποστήριξης. Μπορεί το A-10 πλέον να μην αντιπροσωπεύει κορυφαία τεχνολογική αναβάθμιση, είναι όμως ένα αεροσκάφος δοκιμασμένο σε συγκρούσεις, αξιόπιστο και με λίγες ανάγκες συντήρησης και σε αντιαρματικό αγώνα μπορεί με το πυροβόλο των 30 χλστ. που διαθέτει να θέσει εκτός μάχης από ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ μέχρι και άρματα, αλλά και αποβατικά.
Μεγάλο του μειονέκτημα η χαμηλή ταχύτητα. Πολλοί στην ΠΑ το κρίνουν "μη επιβιώσιμο" λόγω αυτού του μειονεκτήματος.. Σε ότι αφορά τα ιπτάμενα τάνκερ που αποσύρει επίσης η αμερικανική Αεροπορία δεν υπάρχει κάποιο άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς η ΠΑ δυστυχώς δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον εναέριο ανεφοδιασμό δείγμα και η διαχρονική έλλειψη ενδιαφέροντος για τέτοια αεροσκάφη. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουν αυτές οι αντιλήψεις...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Η ΠΑ χρειάζεται μέχρι το 2020 τουλάχιστον 100 νέα μαχητικά για να κλείσει την "μαύρη τρύπα" των A-7E, F-4E Peace Icarus και Μirage 2000EGM/BGM που δεν θα εκσυγχρονιστούν, όπως επίσης και των εναπομείναντων F-16 της πρώτης παραγγελίας του Block 30 που επίσης δεν θα εκσυγχρονιστεί.
Και ο αριθμός των 100 αεροσκαφών δεν αφορά οροφή 300 μαχητικών που υφίσταται - εντελώς θεωρητικά - στην Δομή Δυνάμεων, αλλά μόλις 250 μαχητικά στα οποία αθόρυβα, αλλά de facto έχει προχωρήσει η ΠΑ.
Να υπάρξει μαζική αγορά 100 νέων μαχητικών αεροσκαφών αποκλείεται. Ευχής έργο είναι να αγοραστούν δύο Μοίρες (40) με νέα μαχητικά τα οποία και πάλι βάσει των σημερινών τιμών δεν πρόκειται να κοστίσουν λιγότερο από 4 δισ. ευρώ, ακόμα και "χαμηλού" κόστους μαχητικά να προμηθετούμε όπως π.χ. το Gripen NG. Όχι ότι υπάρχει περίπτωση να υπάρξει προμήθεια του σουηδικού μαχητικού, αλλά απλώς για να καταδειχθεί η το υψηλό κόστος.
Μόνο τα ρωσικά μαχητικά 4++ γενιάς όπως το Su-35 (σχετικό άρθρο στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί) θα μπορούσε να συμπιέσει το κόστος στο 1,5 δισ ευρώ αλλά και πάλι θα χρειαζόντουσαν επιπλέον κονδύλια για όπλα και υποστήριξη κλπ.
Εν πάση περιπτώσει ο δρόμος των μεταχειρισμένων αεροσκαφών για την ΠΑ είναι ... μονόδρομος για έναν αριθμό από 40-60 μαχητικά.
Δεδομένης της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ η αμερικανική Αεροπορία θα προχωρήσει αυτή τη φορά σε μαζική απόσυρση του συνόλου των επιθετικών αεροσκαφών A-10C Thunderbolt II, του συνόλου των αεροσκαφών KC-135 και μεγάλου αριθμού (48-100 μονάδων) F-15C.
Πιο συγκεκριμένα οι περικοπές αφορούν στην απόσυρση των 343 A-10C, 417 KC-135 Stratotanker και σημαντικού αριθμού –ο οποίος δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη- από τα 254 F-15C/D (222 “-C”/32 “-D”) που διαθέτει η Αεροπορία των ΗΠΑ.
Αυτό γιατί οι υπολογιζόμενες περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ στο πλαίσιο των προσπαθειών του Λευκού Οίκου να περιορίσει το τεράστιο έλλειμμα των 900 δισ.$ το 2013 (1,3 τρισ. Το 2012) είναι μεγάλες –στην συνεισφορά τους για τον περιορισμό του ελλείμματος- και χωρίς την περικοπή προγραμμάτων και απόσυρση συστημάτων αυτές δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Όπως είχε δηλώσει ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας τον Αύγουστο το υπουργείο Άμυνας της χώρας του θα προχωρήσει σε περικοπές στα επόμενα 10 χρόνια στον προϋπολογισμό του ύψους 1 τρισ. $ σημαντικά αυξημένες από τα 487 δισ. $ για τα επόμενα 10 έτη που υπολογιζόταν το 2012.
Μάλιστα ο βοηθός υφυπουργού Αμύνης των ΗΠΑ Ashton Carter έδωσε εντολή στο Πεντάγωνο για την σύνταξη μελέτης στην οποία θα γίνεται οριζόντια περικοπή κατά 10% στον αμυντικό προϋπολογισμό για το 2014.
Ο Έλληνας υπουργός Εθνικής; Αμύνης Δημήτρης Αβραμόπουλος από την συνάντησή που είχε στις 30 Ιουλίου στην Ουάσινγκτον με τον Αμερικανό ομόλογό του Chuck Hagel ενημερώθηκε για τις διαθεσιμότητες μεταχειρισμένων F-15, αλλά και άλλων τύπων μαχητικών.
Όλες οι εκτιμήσεις – και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές- συγκλίνουν ότι σε περίπτωση ελληνικού αιτήματος –αν και το θέμα έχει ήδη συζητηθεί ανεπίσημα- το αμερικανικό Πεντάγωνο πρόκειται να δώσει τη συγκατάθεσή του για την παραχώρηση αριθμού F-15C/D τα οποία η ΠΑ και ελλείψη άλλης προμήθειας θέλει ως προσωρινή τουλάχιστον λύση προκειμένου να μην βρεθεί σε πλήρη αδυναμία εμπρός σε μια συνεχώς εξοπλιζόμενη τουρκική Αεροπορία.
Οι λόγοι που ειδικά οι επιτελείς της ΠΑ επιθυμούν το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι λίγο έως πολύ γνωστοί: Η μεγάλη του εμβέλεια, το εξίσου μεγάλο οπλικό φορτίο, η ικανότητά του να παραμένει σε περιπολία μάχης (CAP) για πολύ ώρα, το πολύ καλό ραντάρ αλλά και η δυνατότητα άμεσης αναβάθμισής του με ραντάρ AESA.
Παράλληλα πολλοί είναι που βλέπουν με καλό μάτι και το παράθυρο ευκαιρίας των A-10C ως αντικαταστάτη των A-7E/TA-7C στο ρόλο της εγγύς υποστήριξης. Μπορεί το A-10 πλέον να μην αντιπροσωπεύει κορυφαία τεχνολογική αναβάθμιση, είναι όμως ένα αεροσκάφος δοκιμασμένο σε συγκρούσεις, αξιόπιστο και με λίγες ανάγκες συντήρησης και σε αντιαρματικό αγώνα μπορεί με το πυροβόλο των 30 χλστ. που διαθέτει να θέσει εκτός μάχης από ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ μέχρι και άρματα, αλλά και αποβατικά.
Μεγάλο του μειονέκτημα η χαμηλή ταχύτητα. Πολλοί στην ΠΑ το κρίνουν "μη επιβιώσιμο" λόγω αυτού του μειονεκτήματος.. Σε ότι αφορά τα ιπτάμενα τάνκερ που αποσύρει επίσης η αμερικανική Αεροπορία δεν υπάρχει κάποιο άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς η ΠΑ δυστυχώς δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον εναέριο ανεφοδιασμό δείγμα και η διαχρονική έλλειψη ενδιαφέροντος για τέτοια αεροσκάφη. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουν αυτές οι αντιλήψεις...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου